Het Eikenberkenbos bedekte tweeduizend jaar geleden voor het grootste deel zandgronden van onze streken. Door houtkap, afbranden en schapenteelt bleef van dit oerbos niets over. Op plekken die met rust worden gelaten, keert dit bostype weer terug. Zo ook in ons eikenberkenbos. Voorheen was dit een met zeedennen beplant heideveld. Dit heideveld werd uiteindelijk op natuurlijke wijze een eikenberkenbosDe bodem is verrijkt met compost waardoor soorten op matig voedselrijke grond kunnen groeien zoals lelietje der dalen, dalkruid en salomonszegel. Op rijkere plekken groeit bosanemoon, gele dovenetel en grootbloemige muur.